تشخیص و درمان سرطان چشم

مجموعه: بیماری ها و راه درمان

شایع‌ترین تومور چشمی میان بزرگسالان ملانوماست

سرطان چشم یا نئوپلاسم چشم (به انگلیسی: Eye neoplasm) در چشم‌شناسی تومورهای مربوط به چشم و قسمت‌های مرتبط با آن را شامل می‌شود. سرطان چشم می‌تواند بر تمام قسمت‌های چشم تأثیر بگذارد و همچنین ممکن است از چشم شروع شده یا از متاستاز (گسترش سرطان از اندام‌های دیگر به چشم) به وجود آید. رایج‌ترین متاستاز سرطان‌هایی که به چشم منتشر می‌شود سرطان پستان و سرطان ریه است. از دیگر سرطان‌های عامل می‌توان به سرطان پروستات، سرطان کلیه، سرطان غده تیروئید، سرطان پوست، سرطان روده بزرگ، سرطان خون یا لوسمی اشاره کرد که کمتر رایج هستند.

سرطان چشم از جمله بیماری هایی است که اگر به موقع تشخیص داده شود، می توان آن را به طور کامل درمان کرد اما در صورت عدم توجه به علائم و نشانه ها و تشخیص دیرهنگام، درمان تاثیر چندانی نخواهد داشت و حتی در مواردی منجر به تخلیه چشم خواهد شد.

بر این اساس لزوم آگاهی از علائم و نشانه های این بیماری و اهتمام ویژه هر یک از افراد جامعه به معاینات دوره ای چشم پزشکی به ویژه در صورت مشاهده این علائم، مانند سایر بیماری ها امری ضروری به نظر می رسد.

انواع سرطان چشم :

سرطان چشم به دو صورت خوش‌خیم مانند تراتوم و بدخیم مانند ربدومیوسارکوم بوجود می‌آید.

بدخیم سرطان پلک که به آن سرطان‌ سلول‌پایه‌ای می‌گویند، در اطراف چشم رشد می‌کند اما به‌ندرت به قسمت‌های دیگر منتشر می‌شود.

ملانومای چشمی چیست؟

شایع‌ترین تومور چشمی میان بزرگسالان ملانوماست. ملانوما نوعی اختلال است که در سلول‌های پوستی تولیدکننده ملانوم (رنگدانه‌های مسئول رنگ پوست) ایجاد می‌شود.

چشم نیز سلول‌های تولیدکننده ملانین دارد و می‌تواند به ملانوما مبتلا شود، به طوری که بعد از پوست، چشم شایع‌ترین محل بروز ملانوماست.

معمولا ملانومای چشمی در ناحیه‌ای از چشم ایجاد می‌شود که در ظاهر قابل مشاهده نیست. در ضمن این نوع سرطان معمولا علائم و نشانه‌های زودهنگام ندارد و این قضیه تشخیص آن را مشکل می‌کند.

ملانومای چشمی ممکن است در هر ناحیه از چشم ایجاد شود. ملانومایی که در قسمتی از چشم شامل مشیمیه، مژه و عنبیه به وجود می‌آید، از بقیه انواع شایع‌تر است.

مشیمیه لایه‌ای از پوشش دور چشم است که رنگ تیره آن مانع انعکاس نور به داخل چشم می‌شود. اجسام مژکانی در مشیمیه رشد می‌کنند و با تغییر شکل لنز، فوکوس چشم را تنظیم می‌کنند.

عنبیه دیسک شفاف و رنگی جلوی چشم است که میزان نور ورودی به چشم را کنترل می‌کند. در همه این ساختارها رنگدانه‌های ملانین وجود دارد، پس می‌توانند به ملانوما مبتلا شوند. احتمال ابتلا به ملانوما با افزایش سن بیشتر می‌شود.

 منبع

پلاکت های خون را با 7 گام سالم افزایش دهید

مجموعه: بیماری ها و راه درمان

پلاکت خون اجزای کوچک مسطحی است که در خون وجود دارد 

پلاکت خون باید بین ۱۵۰ هزار تا ۴۰۰ هزار در هر میلی متر مکعب خون برای بزرگسالان باشد. البته پلاکت خون در کودکان و نوزادان کمی بیشتر است. زمانی که پلاکت زیر ۵۰ هزار و یا این که بیشتر از یک میلیون باشد، اتفاق غیر طبیعی رخ داده است و حتما باید به آن توجه شود.

پلاکت خون، اجزای کوچک مسطحی است که در خون وجود دارد و از بقیه سلول های خونی بسیار کوچک تر است.

این ساختارها حاوی آنزیم هایی هستند که باعث انعقاد خون می شوند و وظیفه اصلی آنها جلوگیری از خون ریزی و خارج شدن گلبول قرمز از داخل رگ است. همچنین غیر از کنترل انعقاد خون، از میزان پلاکت برای بررسی روند بهبود نارسایی مغز استخوان و بیماری های خونی هم استفاده می شود.

وقتی تعداد پلاکت های خون کم است، علائمی از قبیل خستگی، کبودی آسان، و لکه های ناشی از خون ریزی را روی پوست مشاهده می کنید. تعداد پایین پلاکت ها تحت عارضه ای به نام ترومبوسیتوپنی شناخته می شود.

برخی از عفونت ها، لوسمی، روند درمان سرطان، مصرف الکل، سیروز کبدی، بزرگ شدن طحال، بیماری های خود ایمنی و برخی از داروها می توانند منجر به ایجاد ترومبوسیتوپنی شوند.

با یک آزمایش خون ساده می توان این عارضه را تشخیص داد. اگر شما ترومبوسیتوپنی خفیف داشته باشید، می توانید از طریق دریافت رژیم غذایی سالم و برخی مکمل اه، میزان پلاکت ها را افزایش دهید.

منبع

دانستنی‌های مهم درباره عفونت دستگاه ادراری

مجموعه: بیماری ها و راه درمان

یک عفونت دستگاه ادراری می تواند به یک عفونت کلیوی تبدیل شود

عفونت دستگاه ادراری (UTI) شرایطی بسیار آزار دهنده برای انسان است که به راحتی نمی توان آن را نادیده گرفت. زمانی که به یک عفونت دستگاه ادراری مبتلا هستید، دفع ادرار می تواند دردناک باشد. در صورت عدم درمان، فرد می تواند با پیامدهایی جدی مواجه شود.

یک عفونت دستگاه ادراری عفونت کل یا بخشی از دستگاه ادراری است. بیشتر عفونت ها در قسمت پایینی دستگاه ادراری که شامل مجرای پیشاب (لوله ای که امکان خروج ادرار از بدن را فراهم می کند) و مثانه (محل ذخیره ادرار) می شود. گاهی اقات عفونت ها از طریق حالب ها (لوله های که ادرار را از کلیه ها به مثانه انتقال می دهند) به سمت بالا و کلیه ها (محل تولید ادرار) منتقل می شوند.

علائم رایج عفونت دستگاه ادراری شامل درد در ناحیه لگن، احساس سوزش هنگام دفع ادرار، و نیاز برای دفع ادرار یا تکرر ادرار می شوند. هر فردی در هر سنی می تواند به عفونت دستگاه ادراری مبتلا شود، اما زنان در معرض خطر بیشتری قرار دارند. بنابر ارزیابی های صورت گرفته، تقریبا نیمی از تمام زنان یک عفونت دستگاه ادراری را در طول زندگی خود تجربه می کنند. حدود 150 میلیون نفر در سراسر جهان هر ساله به یک عفونت دستگاه ادراری مبتلا می شوند.

انواع عفونت دستگاه ادراری

سه نوع اصلی از عفونت دستگاه ادراری وجود دارند که با توجه به مکان عفونی شدن دستگاه ادراری تعریف می شوند.

• عفونت مجرای پیشاب به نام اورتریت شناخته می شود که ملتهب شدن مجرای پیشاب را موجب می شود.

• شایع‌ترین نوع عفونت دستگاه ادراری عفونت مثانه است که به نام سیستیت شناخته می شود.

• عفونت های کلیه نوع جدی‌تر از عفونت دستگاه ادراری هستند که در پزشکی به نام پیلونفریت شناخته می شود.

عفونت های دستگاه ادراری شایع هستند و افرادی بسیاری از آنها آگاه هستند، اما همه این مساله را نمی دانند که یک عفونت دستگاه ادراری می تواند به یک عفونت کلیوی تبدیل شود.

منبع

دانستنی‌های مهم درباره عفونت دستگاه ادراری

مجموعه: بیماری ها و راه درمان

یک عفونت دستگاه ادراری می تواند به یک عفونت کلیوی تبدیل شود

عفونت دستگاه ادراری (UTI) شرایطی بسیار آزار دهنده برای انسان است که به راحتی نمی توان آن را نادیده گرفت. زمانی که به یک عفونت دستگاه ادراری مبتلا هستید، دفع ادرار می تواند دردناک باشد. در صورت عدم درمان، فرد می تواند با پیامدهایی جدی مواجه شود.

یک عفونت دستگاه ادراری عفونت کل یا بخشی از دستگاه ادراری است. بیشتر عفونت ها در قسمت پایینی دستگاه ادراری که شامل مجرای پیشاب (لوله ای که امکان خروج ادرار از بدن را فراهم می کند) و مثانه (محل ذخیره ادرار) می شود. گاهی اقات عفونت ها از طریق حالب ها (لوله های که ادرار را از کلیه ها به مثانه انتقال می دهند) به سمت بالا و کلیه ها (محل تولید ادرار) منتقل می شوند.

علائم رایج عفونت دستگاه ادراری شامل درد در ناحیه لگن، احساس سوزش هنگام دفع ادرار، و نیاز برای دفع ادرار یا تکرر ادرار می شوند. هر فردی در هر سنی می تواند به عفونت دستگاه ادراری مبتلا شود، اما زنان در معرض خطر بیشتری قرار دارند. بنابر ارزیابی های صورت گرفته، تقریبا نیمی از تمام زنان یک عفونت دستگاه ادراری را در طول زندگی خود تجربه می کنند. حدود 150 میلیون نفر در سراسر جهان هر ساله به یک عفونت دستگاه ادراری مبتلا می شوند.

انواع عفونت دستگاه ادراری

سه نوع اصلی از عفونت دستگاه ادراری وجود دارند که با توجه به مکان عفونی شدن دستگاه ادراری تعریف می شوند.

• عفونت مجرای پیشاب به نام اورتریت شناخته می شود که ملتهب شدن مجرای پیشاب را موجب می شود.

• شایع‌ترین نوع عفونت دستگاه ادراری عفونت مثانه است که به نام سیستیت شناخته می شود.

• عفونت های کلیه نوع جدی‌تر از عفونت دستگاه ادراری هستند که در پزشکی به نام پیلونفریت شناخته می شود.

عفونت های دستگاه ادراری شایع هستند و افرادی بسیاری از آنها آگاه هستند، اما همه این مساله را نمی دانند که یک عفونت دستگاه ادراری می تواند به یک عفونت کلیوی تبدیل شود.

منبع

علائم،علل و درمان بیماری بورگر

مجموعه: بیماری ها و راه درمان

متاسفانه درحال حاضر درمان قطعی برای  بیماری بورگر وجود ندارد

بیماری بورگر یا ترومبوآنژئیت انسدادی (به انگلیسی: Thromboangiitis Obliterans) یا (به انگلیسی: Buerger Disease) نوعی اختلال انسدادی غیر آترواسکلروتیک سرخرگ ها و سیاهرگ های کوچک تا متوسط اندامهای فوقانی و تحتانی است.

یک بیماری است که باعث انسداد در عروق پا و دست شما است. عروق خونی ملتهب میشوند، که باعث کاهش جریان خون، لخته شدن خون  بیشتر رگ های خونی را مسدود می کند. این بیماری باعث درد  می شود و می تواند به  بافت صدمه بزند  و در موارد شدید  باعث مرگ بافت  (گانگرن) می شود.

بیماری بورگر  شریان  را متورم کرده و لخته شدن خون در رگ های خونی آغاز می شود. این جریان طبیعی خون را محدود و به طور کامل از طریق بافتها از گردش خون جلوگیری می کند.

سابقه بیماری بورگر

این بیماری از سال ۱۸۷۹ توسط شخصی به نام فون وینی واترشناخته شد. شیوع آن درآمریکا درطی ۵۰ سال گذشته روبه کاهش بوده است ودرحال حاضربه نظرمی رسد که این بیماری درآسیا شیوع بیشتری داشته باشد.

علائم شایع‌ بیماری  بورگر

◊ درد متناوب‌ در روی‌ پا یا ساق‌ پا به‌ هنگام‌ ورزش‌. درد با استراحت‌ بهبود می‌یابد.

◊  درد و تغییررنگ‌ به‌صورت‌ آبی‌ شدن‌

◊  گرمی‌ و سوزن‌ سوزن‌ شدن‌ پاها به‌ هنگام‌ قرار گرفتن‌ در معرض‌ سرما

◊ گاهی‌ بروز زخم‌های‌ دردناک‌ روی‌ انگشتان‌ و نوک‌ انگشتان‌

منبع