سطح کنونی P به R تا حدودی مشابه سال ۸۶ است. سال ۸۶ در تهران قیمت مسکن ۴/ ۸۰ درصد جهش کرد و بعد از آن با کاهش تدریجی نرخ رشد قیمت اسمی و حتی کاهش حدود ۱۱ درصدی قیمت اسمی در سال ۸۸ نسبت به ۸۷، سرانجام نسبت قیمت به اجاره مسکن تحت تاثیر رکود بازار معاملات ملک به عدد ۱۳ در سال ۸۹ رسید. وضعیت فعلی نشانگر حباب‌سنج مسکن با لحاظ پارامتر‌های جهت‌دهنده بازار از یک سو و رابطه قدیمی قیمت و اجاره بها از سوی دیگر، مشخص می‌کند: احتمال کاهش شیب رشد قیمت مسکن در ماه‌های آینده وجود دارد و در عین حال، با توجه به اینکه بیش از این - البته مشروط به عدم تغییر ناگهانی متغیرهای بیرونی اثرگذار بر قیمت مسکن- بیشتر شدن ابعاد حباب امکان‌پذیر نیست، می‌توان انتظار داشت حباب موجود به زودی شروع به تخلیه کند.
بررسی‌ها درباره آینده نسبت P به R در بازار مسکن تهران نشان می‌دهد: کاهش این نسبت که به معنای تخلیه حباب قیمتی است را می‌توان در قالب دو سناریو پیش‌بینی کرد. در سناریوی اول احتمال سبقت نرخ رشد اجاره‌بها از نرخ رشد قیمت مسکن و در نتیجه کاهش نسبت P به R با کم شدن فاصله قیمت مسکن و اجاره‌بها مطرح است. این سناریو اگر چه به دلیل بروز رکود در معاملات خرید مسکن و شیفت دسته‌ای از متقاضیان خرید به سمت بازار اجاره، می‌تواند مبنای پیش‌بینی تحولات آینده بازار ملک قرار بگیرد اما از آنجا که توان مالی و اقتصادی اجاره‌نشین‌ها در عمده مناطق تهران، کمتر از حد لازم برای تحمل تورم بیشتر اجاره است، احتمال وقوع سناریو چندان بالا نیست.