بیماری انگلی شیستوزومیازیس؛ از شایعات تا سرطان مثانه

مجموعه: بیماری ها و راه درمان

در حال حاضر بیشتر به نام شیستوزومیازیس (Schistosomiasis) شناخته می شود - را هم به عنوان یک بیماری حاد و هم یک بیماری مزمن تعریف می کند.

بیلارزیا (Bilharzia) یا «تب حلزون» بیماری است که به واسطه یک گرم انگلی شکل می گیرد. این کرم گونه های مختلفی دارد. این کرم به طور معمول روده ها را تحت تاثیر قرار می دهد و تا حدودی بر دستگاه ادراری اثرگذار است، اما از آنجایی که ساکن رگ های خونی است می تواند به دیگر دستگاه های بدن نیز آسیب برساند.

سرطان به سادگی آب خوردن!

در حال حاضر بیشتر به نام شیستوزومیازیس (Schistosomiasis) شناخته می شود - را هم به عنوان یک بیماری حاد و هم یک بیماری مزمن تعریف می کند. علائم بیماری به واسطه واکنش های بدن به وجود انگل شکل می گیرند، اما عوارض آن می توانند در بلند مدت ادامه یابند.

این بیماری می تواند بخش های مختلف بدن از جمله ریه ها، سیستم عصبی، و مغز را تحت تاثیر قرار دهد. ناحیه آسیب دیده به گونه های انگل بستگی خواهد داشت.

بیلارزیا به طور معمول بلافاصله کشنده نیست، اما یک بیماری مزمن است که می تواند به طور جدی به اندام های داخلی بدن انسان آسیب وارد کند. در کودکان، این بیماری می تواند به کاهش رشد و بروز مشکلاتی در توسعه شناختی منجر شود.

برخی انواع بیلارزیا می توانند پرندگان و پستانداران از جمله گاومیش آبی را تحت تاثیر قرار دهند.

انتقال: چگونه به آن مبتلا می شوید؟

عفونت زمانی آغاز می شود که فرد در معرض تماس مستقیم با آب شیرین، جایی که برخی انواع حلزون آبی حامل کرم وجود دارند، باشد.

انگل ها می توانند هنگام شنا، شستشو، یا پارو زدن وارد بدن شوند. همچنین، افراد می توانند به واسطه نوشیدن آب آلوده یا مصرف غذایی که با آب آلوده شسته شده است، دچار عفونت شوند.

شکل آلوده کننده کرم که از حلزون سرچشمه می گیرد و به نام سرکاریا (Cercaria) شناخته می شود می تواند هنگام تماس فرد با آب از طریق پوست وارد بدن شده و به کرم های بالغ که در خون وی زندگی می کنند، تبدیل شود.

با توجه به نوع کرم، بیلارزیا می تواند بخش های از بدن انسان را تحت تاثیر قرار دهد که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- روده ها

- دستگاه ادراری، خطر سرطان مثانه را افزایش می دهد

- کبد

- طحال

- ریه ها

- نخاع

- مغز

چرخه عفونت انگل زمانی آغاز می شود که تخم های کرم از طریق مدفوع و ادرار انسانی که پیش از این به عفونت مبتلا شده است، وارد آب می شوند.

تخم ها در آب شکسته می شوند و لاروی ریز آزاد می شود که پس از ورود به بدن حلزون آبی تکثیر می شود.

پس از آلوده کردن حلزون های آبی، سرکاریا آزاد می شود. این شکل از لارو می تواند تا 48 ساعت زنده بماند.

سرکاریا می تواند به پوست انسان نفوذ کرده و وارد جریان خون شود. آنها در رگ های خونی به سفر خود در ریه ها و کبد ادامه می دهند و پس از آن وارد سیاهرگ های اطراف روده و مثانه می شوند.

پس از چند هفته، کرم ها بالغ می شوند. آنها جفت گیری کرده و تخم‌ریزی را آغاز می کنند. این تخم ها از دیواره مثانه، روده یا هر دو عبور می کنند. در نهایت، آنها بدن را از طریق ادرار یا مدفوع ترک می کنند. در این مرحله چرخه دوباره آغاز می شود.

 فرد مبتلا به شیستوزومیازیس نمی تواند آن را به فرد دیگری منتقل کند. انسان ها تنها از طریق تماس با آب آلوده، جایی که حلزون ها در آن زندگی می کنند، به این بیماری مبتلا می شوند.

منبع